Voor het eerst hadden ze iets uit liefde gedaan

In een rozenveld troffen de inwoners van Grasse het lijk van een vijftienjarig meisje aan. Enkele maanden later werden er weer twee jonge meisjes gevonden op een bloemenakker. Stuk voor stuk waren de kaalgeschoren slachtoffers ware schoonheden. Ze werden gevonden met een dodelijke hoofdwonde waarvan ik aan de oorzaak lag.

Enkel de zeldzame mensen die tot liefde inspireerden zouden mijn slachtoffers worden.

Voor het eerst rook ik als een mens, en ik vond het afschuwelijk, ik stonk. Het verbaasde me dat andere mensen mijn geur niet als weerzinwekkend ervoeren. In tegendeel, iedereen ging uit de weg om plaats te maken voor mij, ik voelde me op slag uitermate trots en zelfverzekerd. Eindelijk werd ik geaccepteerd door die dwaze, stinkende meute die ik verachtte. Ik wist waartoe ik in staat was, ik kon de omnipotente God van de geur zijn en iedereen zou mij aanbidden en beminnen.

Ik hulde me van top tot teen in mijn verse mensengeur en voelde me als herboren.

Mijn kennis breidde zich steeds verder uit. Al snel kon ik als een specialist destilleren, wat Baldini ook zag. Overdag voerde ik zijn opdrachten uit en 's nachts hield ik me enkel bezig met het mysterieuze destilleren. Mijn plan was om volkomen nieuwe geurstoffen te produceren, wat aanvankelijk ook lukte. Ik kwam er echter snel achter dat een groot aantal objecten zich niet liet destilleren waardoor ik verbitterd en gefrustreerd werd. Ik hoopte de karakteristieke geuren van glas, porselein, bloed, verse vis op ieder denkbare wijze door destillatie op te slaan, maar tevergeefs. Ik slaagde er niet in om een enkele geur die slechts bestond in mijn gedachten om te zetten naar een concrete geuressence. Ik staakte dan maar mijn pogingen en werd levensgevaarlijk ziek.

Ik zakte steeds dieper weg in mezelf en voelde inwendige triomf.

De parfumerie van Baldini was de eerste die ik ooit betrad. Guiseppe Baldini was oud en stram als een zuil. Zijn winkel stond volgeladen met allerlei essences absolues, oliën, poeders en duizenden andere artikelen. Baldini had geitenleer besteld dat hij moest parfumeren met een nieuwe exquise geur voor graaf Verhamont. Ik leverde de bestelde huiden maar al te graag af. Eens ik binnen stond bespeurde ik meteen de ernst die in de vertrekken heerste. In het langsstrijkende kaarslicht zag ik de schim van de toonbank met de weegschaal, een stoel voor cliënten en enkele van de vele witte etiketten op glazen en potten, maar zelfs in het schemerlicht kon ik de ambachtelijke nuchterheid, de droge zakelijkheid voelen. Terwijl ik achter Baldini aanliep kwam de gedachte in me op dat ik hier thuishoorde, dat ik de wereld zou kunnen hervormen van hieruit.

Ik moest en zou de grootste parfumeur worden aller tijden, dat stond vast.

Mijn naam is Jean- Baptiste Grenouille, een geniaal monster, geboren in Parijs op 17 juli 1738. Ik vertel mijn geschiedenis, de geschiedenis van een moordenaar.

Tussen de visseningewanden en ondraaglijke stank van de loodzware hitte was ik nog maar net begonnen aan mijn leven toen mijn moeder mij voor dood achterliet. Mijn luid krijsen verraadde haar echter en kostte haar het hoofd. Aangewezen minnen vonden mij te gulzig en verstootten mij al gauw. Mijn hele leven bestond uit verhuizen, aanpassen, ongewild zijn, weer verhuizen, een duivels kind genoemd worden...  Zelfs een pater wou verlost worden van 'dat geurloos stuk verdriet'. Ikzelf heb de fijnste neus van Parijs, van Frankrijk, van de hele wereld. Ik zie met mijn neus, ik voel met mijn neus. Geuren zijn het enige wat ik wil bezitten, en net datgene ontbreekt me, ik ben geurloos, ironisch niet?