De parfumerie van Baldini was de eerste die ik ooit betrad. Guiseppe Baldini was oud en stram als een zuil. Zijn winkel stond volgeladen met allerlei essences absolues, oliën, poeders en duizenden andere artikelen. Baldini had geitenleer besteld dat hij moest parfumeren met een nieuwe exquise geur voor graaf Verhamont. Ik leverde de bestelde huiden maar al te graag af. Eens ik binnen stond bespeurde ik meteen de ernst die in de vertrekken heerste. In het langsstrijkende kaarslicht zag ik de schim van de toonbank met de weegschaal, een stoel voor cliënten en enkele van de vele witte etiketten op glazen en potten, maar zelfs in het schemerlicht kon ik de ambachtelijke nuchterheid, de droge zakelijkheid voelen. Terwijl ik achter Baldini aanliep kwam de gedachte in me op dat ik hier thuishoorde, dat ik de wereld zou kunnen hervormen van hieruit.
Ik kende natuurlijk alle parfum- en geurenhandels van de stad, ik had ze door kieren in de deuren met mijn neus verkend. Alle geuren die hier verhandeld werden had ik in gedachten al meermaals samengevoegd tot heerlijke parfums. Ik was van plan om deze winkel enkel nog te verlaten om mijn kleren op te halen bij Grimal. Vooraleer ik mijn plannen bekend kon maken, werd mij opgedragen de huiden op een grote tafel voor het raam te leggen. De spullen op de werktafel lagen klaar alsof ze sliepen om de volgende dag tot leven gewekt te worden. Baldini wou de werkkamer verlaten maar ik versperde hem de weg en vertelde hem dat ik voor hem wilde werken. Hij zei me dat hij geen leerling hoefde en zeker geen looiersleerling, maar ik wist wat Baldini van plan was met het leer.
Ik confronteerde hem met de geur waarmee hij doordrenkt was: 'Amor en Psyche' een geur met te veel rozemarijn en te weinig rozenolie, van Pélissier, een concurrent. Ik vermoedde dat hij die geur zou gebruiken om het leer te laten ruiken. Baldini, die helemaal verrast was, vroeg me wat het parfum nog meer bevatte. Tot grote verbazing van Baldini, wist ik alle bestanddelen op te noemen. Na een conversatie over de geur en de ingrediënten daagde de maître me uit om het parfum na te maken. Hij legde me uit wat een formule is en na een hevige discussie mocht ik aan de slag gaan. Ik had enkel de toestemming nodig en de rest van de woordenstroom liet ik over me heen vloeien. Al sluipend verzamelde ik de negen flesjes om het parfum vervolgens geheel op mijn manier te maken. Baldini berispte me voor mijn grofheid, mijn primitieve verstandsloosheid. Zijn woorden hadden nog geen tijd gehad om af te koelen toen de overtuigende geur 'Amor en Psyche' de kamer vulde. Baldini foeterde nog door maar met elke ademteug doordrenkt met het parfum verminderde zijn inwendige woede en al snel bracht hij enkel 'ongelooflijk' uit. Vervolgens verbeterde ik de geur en vroeg ik de maître of ik nu voor hem mocht werken. Hij wimpelde me echter af en stuurde me weg met de belofte dat hij erover zou nadenken.
De volgende ochtend kwam Baldini langs bij Grimal en kocht mij voor twintig livre. Achterin de werkplaats van de parfumerie kreeg ik een brits toegewezen. Ik zakte steeds dieper weg in mezelf en voelde inwendige triomf.
Ik kende natuurlijk alle parfum- en geurenhandels van de stad, ik had ze door kieren in de deuren met mijn neus verkend. Alle geuren die hier verhandeld werden had ik in gedachten al meermaals samengevoegd tot heerlijke parfums. Ik was van plan om deze winkel enkel nog te verlaten om mijn kleren op te halen bij Grimal. Vooraleer ik mijn plannen bekend kon maken, werd mij opgedragen de huiden op een grote tafel voor het raam te leggen. De spullen op de werktafel lagen klaar alsof ze sliepen om de volgende dag tot leven gewekt te worden. Baldini wou de werkkamer verlaten maar ik versperde hem de weg en vertelde hem dat ik voor hem wilde werken. Hij zei me dat hij geen leerling hoefde en zeker geen looiersleerling, maar ik wist wat Baldini van plan was met het leer.
Ik confronteerde hem met de geur waarmee hij doordrenkt was: 'Amor en Psyche' een geur met te veel rozemarijn en te weinig rozenolie, van Pélissier, een concurrent. Ik vermoedde dat hij die geur zou gebruiken om het leer te laten ruiken. Baldini, die helemaal verrast was, vroeg me wat het parfum nog meer bevatte. Tot grote verbazing van Baldini, wist ik alle bestanddelen op te noemen. Na een conversatie over de geur en de ingrediënten daagde de maître me uit om het parfum na te maken. Hij legde me uit wat een formule is en na een hevige discussie mocht ik aan de slag gaan. Ik had enkel de toestemming nodig en de rest van de woordenstroom liet ik over me heen vloeien. Al sluipend verzamelde ik de negen flesjes om het parfum vervolgens geheel op mijn manier te maken. Baldini berispte me voor mijn grofheid, mijn primitieve verstandsloosheid. Zijn woorden hadden nog geen tijd gehad om af te koelen toen de overtuigende geur 'Amor en Psyche' de kamer vulde. Baldini foeterde nog door maar met elke ademteug doordrenkt met het parfum verminderde zijn inwendige woede en al snel bracht hij enkel 'ongelooflijk' uit. Vervolgens verbeterde ik de geur en vroeg ik de maître of ik nu voor hem mocht werken. Hij wimpelde me echter af en stuurde me weg met de belofte dat hij erover zou nadenken.
De volgende ochtend kwam Baldini langs bij Grimal en kocht mij voor twintig livre. Achterin de werkplaats van de parfumerie kreeg ik een brits toegewezen. Ik zakte steeds dieper weg in mezelf en voelde inwendige triomf.
Ik kan me al helemaal de uitdrukking op Grenouilles gezicht voorstellen als hij die parfumerie binnenliep. Waarschijnlijk had hij maanden, jaren gewacht op een kans zoals deze. Met zijn scherpe tong weet hij Baldini te overtuigen om hem als leerling aan te nemen.
BeantwoordenVerwijderenHet is raar om te zeggen, maar de enge Grenouille wordt betoverend als hij met geuren begint te werken. Doormiddel van geuren te combineren, verovert hij harten. En zo ook Baldini's.
Ik vind het erg sterk hoe Grenouille erin slaagt om een parfum te creëren zonder dat hij weet welke hoeveelheid erin moet om tot dat parfum te komen. Als het op geuren aankomt is er nergens ter wereld iemand zo goed als Grenouille
Door de gedetailleerde weergave van de geurprocessen en de uiterst precieze omschrijvingen kan je de geur bijna voelen binnenstromen in je eigen neus. Dit vind ik dan ook zeer positief aan de manier waarop het verhaal geschreven is. Het is bijzonder moeilijk om je te identificeren met een vreemde persoonlijkheid als die van Grenouille. Dit wordt toch mogelijk gemaakt door de gedetailleerde verwoording van zijn gevoelens en verwezenlijkingen.
VerwijderenIk ben wel van mening dat sommige passages te gedetailleerd verteld zijn waardoor de aandacht te veel naar bijzaken wordt getrokken. Desondanks bleef het boek boeiend doorheen de vele hoofdstukken.
Persoonlijk vind ik niet dat de gedetailleerde weergave van alles de aandacht te veel naar bijzaken trekt. Door steeds af te wijken van de rode draad merk je hoe Grenouille zijn brein werkt.
VerwijderenGrenouille krijgt steeds een overvloed aan informatie binnen, dankzij de vele geuren die hij waarneemt. Dit zorgt ervoor dat zijn aandacht ook vaak naar andere dingen gaat. Dit probeert de schrijver volgens mij duidelijk te maken door steeds een beetje af te wijken van de rode draad.
Zo krijg je inderdaad een duidelijk beeld over hoe Grenouille denkt maar het zorgt wel dat het boek moeilijker leest door de lange zinnen die gevormd worden. Misschien zou het boek minder aangrijpend zijn zonder alle details dus is het wel goed dat alles zo goed gespecifieerd is.
Verwijderen